महालक्ष्मी नगरपालिका वडा ५ अन्तर्गत रहेको हाइ भ्यु मा वि स्कुलले सभ्य र भव्य तरिकाले अभिभावक दिवस मनाएको छ । शनिबार आफ्नै विद्यालय प्राङ्गणमा स्कुलले सभ्य र भव्य तरिकाले अभिभावक दिवस मनाएको हो ।

तत्कालीन स्वास्थ्यमन्त्री तथा महालक्ष्मी नगरपालिकाका प्रमुख रामेश्वर श्रेष्ठको प्रमुख आतिथ्यतामा स्कुलले दिनभर अभिभावक दिवस कार्यक्रम मनाएको थियो । कार्यक्रममा विशेष अतिथि,अतिथि,सयौँको संख्यामा अभिभावक,कलाकार पत्रकार, खेलकर्मी, शिक्षक शिक्षिका, कर्मचारी र विद्यार्थीहरुको उपस्थिति रहेको थियो ।

रोलक्रम अनुसार प्याब्सनका वरिष्ट उपाध्यक्ष तारा खनाल, वडाध्यक्ष कपिल केसी, विभिन्न विद्यालयका प्रधानाध्यापक उपस्थित उक्त कार्यक्रममा मन्तव्य, गीत, नाचलगायतका प्रस्तुति चलेको प्रधानाध्यापक सुन्दर श्रेष्ठले बताए । कार्यक्रममा विद्यालयको तर्फबाट अतिथिहरुलाई टोकन अफ लव प्रदान गरिएको थियो ।

संगीतकर्मी, शिक्षक शिक्षिकालगायत सम्पूर्णलाई मायाको चिनो प्रदान गरिएको थियाे । कलाकारहरु सलिना मोक्तान, रोजन तामाङ र आर्टी साइकोले आआफ्नो गीत प्रस्तुत गरे भने वडाध्यक्ष कपिल केसीले विद्यालयलाई ‌बधाई दिएका थिए । अनौपचारिक रुपमा करिब १० बजे साइन्स एक्जीविसन सहित सुरु भएको उक्त कार्यक्रममा प्रमुख अतिथिको आगमन अलि ढिला हुने भएपछि पौने १२ मा राष्ट्रियगान गाएर औपचारिक कार्यक्रम सुरु गरिएको थियो । विद्यालयका प्रधानाध्यापक सुन्दर श्रेष्ठको अध्यक्षतामा सुरु भएको उक्त कार्यक्रमलाई विद्यालयका विद्यार्थीद्वारा सञ्चालन गरिएको र धन्यवाद महेश सरले दिएको होस्ट इन्चार्ज सन्जय केसीले बताए ।

महालक्ष्मी नगरपालिका- २ मा रहेको गम्भीर समुन्द्र सेतु माध्यमिक विद्यालयको ७१औँ वार्षिकाेत्सव कार्यक्रम भव्य र सभ्य रुपमा सम्पन्न भएको छ । महालक्ष्मी नगरपालिकाका मेयर हरिगोविन्द श्रेष्ठको प्रमुख आतिथ्यतामा गत शुक्रबार विद्यालय प्राङ्गणमा विद्यालयको वाषिर्कोत्सव कार्यक्रम भव्य र सभ्य रुपमा सम्पन्न भएको हो ।

नगरपालिकाका उपमेयर लक्ष्मी महर्जन र नगरपालिकाका प्रमुख शिक्षा अधिकृत चीरञ्जीवी पौडेलको समेत कार्यक्रममा विशेष आतिथ्यता रहेको विद्यालय व्यवस्थापन समितिका अध्यक्ष तथा कार्यक्रमका सभापति केदार कुमार केसीले जानकारी दिए । नगरपालिकाका १० वटै वडाध्यक्षलाई पनि कार्यक्रममा निम्तो गरिएको उनले बताए । राष्ट्रियगान बजाएर कार्यक्रमको प्रारम्भ भएकाे त्यसपछि महालक्ष्मीगान पनि गाइएको उनले बताए । कक्षा ११ र १२ सम्म पढाइ हुने सो माध्यमिक विद्यालयको भौतिक पूर्वाधार महालक्ष्मी नगरकै उत्कृष्टतामा रहेको केही अतिथि वक्ताहरुको भनाइ थियो।शिक्षक अभिभावक संघका अध्यक्ष हरिहर बहादुर अधिकारीले ०७९/०८० को सामाजिक प्रतिवेदन सहित आफ्नो मन्तव्य राखेका थिए ।

विद्यालयका प्रधानाध्यापक देवेन्द्र महर्जनले विद्यालयको ५ करोड रासीको वार्षिक प्रतिवेदन प्रस्तुत गर्नुभएको थियो । साथै, विद्यालयको स्मारिका अंक समेत विमोचन भएको सो कार्यक्रममा विद्यालयको विकासमा सहयोग पुर्याउने आनन्द अधिकारी र बसन्त सुबेदीलाई सम्मान गरिएको थियो । वर्षभरिमा विद्यालय क्यालेन्डर अनुसार गरिएका अतिरिक्त क्रियाकलाप अन्तर्गतका खेलहरुमा बिजेता उपबिजेतालाई नगरपालिकाका मेयर हरिगोविन्द श्रेष्ठको हातबाट पुरस्कार वितरण गरिएको प्रधानाध्यापक देवेन्द्र महर्जनले बताए ।

अतिरिक्त क्रियाकलाप अन्तर्गतका खेलहरुमा राष्ट्रपति रनिङ शिल्ड,हाइजम्प,लङजम्प, १ सय देखि ३ हजार मिटर दौड लगायत रहेको महर्जनले बताउनुभयो । कार्यक्रममा अतिथिको रुपमा अक्षयकोषका संस्थापकहरु अर्जुन सुवेदी, गीता गौतम, सुशील गौतम, सुन्दर वाइ केसी र राइट टु स्टडी नेपालका अध्यक्ष पूर्ण डंगोल रहेका थिए ।

नेपालमा लामो समयदेखि प्रधानमन्त्री, मन्त्री तथा सचिवहरुकै मिलिमतोमा खतरनाक खालका नीतिगत भ्रष्टचार हुँदै आए पनि त्यस्ता खालका भ्रष्टचार रोकिन सकेका छैनन् । नीतिगत भ्रष्टाचारमा राजनीतिक नेतृत्व र प्रशासनिक नेतृत्वकै बढी मिलिमतो हुने गरेको तथ्य विभिन्न अध्ययनले देखाएको छ ।

अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोगले आफ्ना वार्षिक प्रतिवेदनहरुमा समेत नेपालमा नीतिगत भ्रष्टाचार हुने क्रम उच्च रहेको र त्यसमा राजनीतिक नेतृत्व नै मुख्य रुपमा दोषी हुने उल्लेख गर्दै आएको छ । पछिल्ला समयमा सार्वजनिक भएका ललितानिवास जग्गा प्रकरण, नक्कली भूटानी शरणार्थी प्रकरणलगायतमा समेत राजनीतिक नेतृत्व र प्रशासनिक नेतृत्वकै मिलिमतोमा अनियमितता र भ्रष्टाचार भएको पुष्टि हुँदै आएको छ ।

सो प्रकरणमा दोषी देखिएका पूर्वगृहमन्त्री बालकृष्ण खाँण, पूर्वउपप्रधानमन्त्री टोपबहादुर रायमाझी तथा पूर्वगृहसचिव टेकनारायण पाण्डेलगायत अहिले पुर्पक्षका लागि जेलमा छन् । अन्य कैयौ पूर्वमन्त्री र सचिवहरुमाथि समेत विभिन्न आरोप लाग्दै आइरहेको छ । ललितानिवास प्रकरणमा भएको अनियमिततामा पूर्वप्रधानमन्त्रीहरु माधवकुमार नेपाल र बाबुराम भट्टराई समेत मुछिँदै आएका छन् ।

विज्ञहरुका अनुसार नीतिगत भ्रष्टचारले राजनीतिक र प्रशासनिक क्षेत्र नराम्ररी कुँजिएको र बद्नाम हुँदै आइरहेको छ । प्रधानमन्त्री, मन्त्री र सचिवको मिलिमतोमा नीतिगत भ्रष्टचार हुने गरेको प्रशासनविद् शारदाप्रसाद त्रितालले दाबी गरे। ‘अहिले पनि त्यस प्रकारका ठूलठूला नीतिगत भ्रष्टाचार भइरहेका हुन सक्छन्, त्यसलाई बाहिर ल्याउन खोज पत्रकारिता आवश्यक पर्छ’– प्रशासनविद् त्रितालले भने । राजनीतिक नेतृत्व र प्रशासनिक नेतृत्वबाट लामो समयदेखि नीतिगत भ्रष्टाचार हुँदै आइरहेको र त्यसले मुलुकको विकास र समृद्धिमा गम्भीर धक्का पुर्‍याएको उनले दाबी गरेको खबर मंगलबारको नेपाल समाचारपत्र दैनिकमा प्रकाशित छ ।

प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ की पत्नी सीता दाहालको निधन भएको छ । राजधानीस्थित नर्भिक अस्पतालमा उपचारकै क्रममा बुधबार बिहान ८ः३३ बजे उनको निधन भएको हो ।

‘कार्डियक अरेस्ट’ का कारण सीताको निधन भएको अस्पतालले जनाएको छ । दुर्लभ रोग मानिने पीएसपीबाट लामो समयदेखि उनी पीडित रहँदै आएकी थिइन् । स्नायु प्रणालीमा असर गर्ने यस रोगका कारण सीता हिँडडुल गर्न समेत असमर्थ हुँदै आएकी थिइन् ।

नेकपा (माओवादी केन्द्र) की केन्द्रीय सल्लाहकार समेत रहेकी दाहालको पार्थिव शरीर श्रद्धाञ्जलीका लागि ११ देखि १ बजेसम्म कोटेश्वरको पेरिसडाँडास्थित पार्टीको केन्द्रीय कार्यालयमा राखिने र २ बजे पशुपति आर्याघाटमा अन्तिम संस्कार गरिने जानकारी प्रधानमन्त्रीको सचिवालयले दिएको छ ।

प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ का काँधमा यतिखेर १६ वटा मन्त्रालयको भारी छ । तर, उनी राष्ट्रपतिको निर्वाचनपछि मात्रै सरकार पुनर्गठनको तयारीमा छन् । बिहीबार काठमाडौंको तीनकुनेमा आयोजित आठदलीय गठबन्धनका सांसदको अभिमुखीकरण कार्यक्रमपछि प्रधानमन्त्री प्रचण्डले मन्त्रिपरिषद् विस्तार तुरुन्तै हुने बताएका थिए ।

त्यस दिन जे भने पनि उनी राष्ट्रपतिको निर्वाचन कुरिरहेका छन् । राष्ट्रपति निर्वाचन फागुन २५ मा हुँदैछ । राष्ट्रपति निर्वाचनअघि नै सरकार विस्तारका लागि निर्वाचन आयोगले स्वीकृति दिने तयारी गरे पनि प्रधानमन्त्री प्रचण्डले भने त्यसअगाडि सरकार पुनर्गठन नहुने संकेत गरेका छन् । उनले विश्वासको मत पनि राष्ट्रपतिको निर्वाचनपछि नै लिन खोजेका छन् ।

जहिले मन्त्रिपरिषद पुनर्गठन गरे पनि प्रधानमन्त्रसामु दलहरूलाई कसरी समेट्ने भन्ने चुनौती खडा भएको छ । आठदलीय गठबन्धनलाई चित्त बुझाएर मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्नुपर्ने हुँदा उपप्रधानमन्त्रीको संख्या आठजना पुग्ने सम्भावना देखिएको छ । पुस १० मा एमालेसहित सात दल सम्मिलित समीकरणमा ४ जना उपप्रधानमन्त्री थिए ।

अहिले माओवादी केन्द्रका वरिष्ठ उपाध्यक्ष नारायणकाजी श्रेष्ठ मात्रै उपप्रधानमन्त्री छन् । उनी भौतिक पूर्वाधार तथा यातायातमन्त्री पनि हुन् । आठ दलमध्ये माओवादी केन्द्रले यसअघि नै उपप्रधानमन्त्री लिइसकेकाले बाँकी सात दलले पनि उपप्रधानमन्त्री मागिरहेका छन् ।

आठ दलमध्ये नेपाली कांग्रेस, नेकपा एकीकृत समाजवादी, जनता समाजवादी पार्टी र लोकतान्त्रिक समाजवादी पार्टीलाई उपप्रधानमन्त्री दिनुपर्ने बाध्यता छ । नागरिक उन्मुक्ति पार्टीले पनि उपप्रधानमन्त्री मागिरहेको खबर आइतबारको नागरिक दैनिकमा प्रकाशित छ ।

माघ १ गते पोखरा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलमा अवतरण गर्ने क्रममा दुर्घटनामा परेको यति एयरको प्रारम्भिक रिपोर्ट आएको छ । रिपोर्टअनुसार जहाज अवतरण गर्ने क्रममा जहाजका बेस लेगमा दुवै इन्जिनका प्रोपेलरहरू फेदरमा गएको पाइएको छ ।

दुर्घटना जाँच आयोगले फ्लाइट डाटा रेकर्डर (एफडीआर) र ककपिट भ्वाइस रेकर्डर (सीभीआर) को विश्लेषण र अनुसन्धानबाट दुर्घटनाग्रस्त जहाज अवतरण गर्ने क्रममा बेस लेगमा दुवै इन्जिनका प्रोपेलरहरू फेदरमा गएको देखिएको जनाएको छ । अतः उक्त जहाजका दुवै इन्जिन प्रोपेलर फेदरमा किन गए भन्नेबारे प्राविधिक र मानवीय पक्षहरूको थप अनुसन्धान अगाडि बढाइसकेको आयोगले जनाएको छ ।

दुर्घटना जाँच आयोगले सिंगापुरस्थित ट्रान्सपोर्ट सेफ्टी इन्भेस्टिगेसन ब्युरोमा फ्लाइट डाटा रेकर्डर र ककपिट भ्वाइस रेकर्डर दुवैको डाटा विश्लेषण र अनुसन्धान गर्न आयोगका संयोजक, हवाइविज्ञ र सदस्य सचिवहरूलाई पठाएको थियो । उक्त फ्लाइट डाटा रेकर्डर र भ्वाइस डाटा रेकर्डरका डाटाहरूको विश्लेषण गर्न आयोगको नेतृत्वमा टीएसआईबी सिंगापुर, बीईए फ्रान्स, टीएसबी क्यानडा, पी एण्ड डब्ल्यू क्यानडा/ईएएसएका प्रतिनिधिहरू समेतको सहभागितामा विभिन्न प्राविधिक तथा मानवीय पक्षको विश्लेषण गरिएको थियो । उल्लेखित सबै पदाधिकारीहरूबाट सिंगापुरस्थित एटीआर जहाजको सिमुलेटरमा विभिन्न फ्लाइट र प्राविधिक पक्षहरूको थप अध्ययन पनि गरिएको थियो ।

गठबन्धनको पक्षमा माहोल बढ्दै जाँदा दाङमा नेकपा (एमाले) कमजोर बन्दै गएको छ। आफूलाई निकै बलियो पार्टीका रूपमा दाबी गर्दै आए पनि एमालेका सयौँ नेता कार्यकर्ताले धमाधम पार्टी छाडिरहेका छन्।

बुधबार दाङको बंगलाचुली गाउँपालिकामा नेकपा एमाले छाडेर १ सयभन्दा बढी नेता-कार्यकर्ता गठबन्धनमा प्रवेश गरेका छन् । उनीहरूलाई पूर्वसभामुख कृष्णबहादुर महरा, प्रतिनिधिसभा सदस्यकी उम्मेदवार रेखा शर्मा, प्रदेशसभा सदस्य पदका उम्मेदवार राजु खनाललगायतले पार्टीमा स्वागत गरेका थिए।

एमाले छाडेकाहरू केही माओवादी केन्द्रमा र केही कांग्रेसमा प्रवेश गरेका हुन्। गठबन्धनले नै मुलुकको विकास र समृद्धिको नेतृत्व गर्ने भएकाले आफूहरू पनि गठबन्धन दलमा आबद्ध भएको नवप्रवेशीहरूले बताएका छन्। अब गठबन्धनका उम्मेदवारहरूलाई जिताउन आफूहरू लागिपर्ने उनीहरूको भनाइ छ।

बुधबार बंगलाचुली गाउँपालिकाको कमिरेचौर र झेल्नेटामा भएका चुनावी सभामा उनीहरू एमाले परित्याग गरी गठबन्धनमा प्रवेश गरेका हुन् । नेकपा एमाले बंगलाचुली गाउँ कमिटी सदस्य बिनिता गाहा मगर, जीवलाल गाहा मगर, तुलबहादुर विक, खिमान घर्ती मगर, रिखीबहादुर विक, रुपलाल पुन, सुनिल बिक, हिमाल आग्री, ज्ञानबहादुर बिक, सुनिता बिक, बेदबहादुर नेपाली, गोमी नेपाली, जागेश्वर तिवारी, मनि तिवारी, हिमा खत्री, कमला नेपाली, भीमसेन परियार, धनबहादुर नेपाली, लोकबहादुर नेपाली, बसन्ती खड्का, दुर्गा नेपाली, ईश्वरी नेपाली, ओबी नेपाली, उमा नेपाली, अश्वरी बिक, गमी नेपाली, बिमल वली, वसन्त वली, मदम डाँगी, प्रकाश वली, गिरबहादुर विक मिजार, बालचन्द्र घर्तीमगर, लुमबहादुर घर्ती, हिमाल घर्ती, रामबहादुर घर्ती, रामबहादुर परियार, बिमल घर्ती, कुमारी बिक, फुर्सी बिक, गणेश आग्री, दिनेश आग्री, वीरेन्द्र रसाइली, दीपक कामी, टेकराज सुनार, तीर्थ घर्तीमगर, सिरिबहादुर विक, गीता बिक, बिश्नी विक, लक्ष्मी घर्ती, नमी घर्ती लगायत नेता-कार्यकर्ता गठबन्धनमा प्रवेश गरेका हुन्।

एमालेले जनताको सेवाभन्दा व्यक्तिगत स्वार्थलाई महत्त्व दिँदै जनतालाई धोका दिएकाले आफूहरूले पार्टी छाडेको उनीहरूको भनाइ थियो।

परम्परागत भनिएको संसदीय व्यवस्थामा होस् वा परिवर्तित, परिष्कृत र परिमार्जित भनिएको वर्तमान सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतान्त्रिक संसदीय व्यवस्थामा नै किन नहोस्– नेपालका कुनै पनि सरकारले एउटा पाँचवर्षे कार्यकाल पूरा गर्न सकेका छैनन् । अझ प्रतिनिधिसभा त पटक–पटक विघटन भई या त सर्वोच्च अदालतबाट पुनस्र्थापना भएका छन् नत्र मध्यावधि चुनाव नै भएका छन् ।

केन्द्रीय अर्थात् सङ्घीय संसद् र सरकारको कुरा छाडौं, नेपालमा पहिलो पटक अभ्यासमा आएका प्रदेशसभाहरू र प्रदेश सरकारहरूको हालत झन् लाजमर्दो देखिएको छ । कुनै पनि कार्यकारी अधिकार र राजकीय शक्ति नै नभएका, जनताको रगत–पसिनाबाट सङ्कलित राज्यकोषको दोहन मात्रै गरेर पालिएका आलङ्कारिक प्रदेश प्रमुख समेत सङ्घीय सरकारमा फेरबदल आएसँगै बदलिने गरेका छन् । पाँच वर्ष नबित्दै एउटै प्रदेशमा चार पटकसम्म प्रदेशप्रमुखको फेरबदल भइसकेको छ । प्रदेशसभा विघटित त भएका छैनन् तर मधेशबाहकेका सबै प्रदेशमा मुख्यमन्त्री दुई–दुई पटक बदलिइसकेका छन् र तेस्रो पटक बदलिने तर्खरमा छन् । प्रदेश सरकारहरूमा मन्त्रीहरूको सङ्ख्यामा विस्तार र फेरबदलमा त आपत्तिजनक हिसाबले अराजकता नै मच्चिइसकेको छ ।

मुलुकमा सङ्घीय शासन प्रणाली लागू भए तापनि मुख्य भनिएका राजनीतिक दलका शीर्ष भनिएका नेताहरू स्वयम् नै सङ्घीयताप्रति घोर अनुदार, अस्पष्ट र अन्योलग्रस्त देखिएका छन् । प्रदेश र स्थानीय तहलाई अधिकारसम्पन्न, पूर्ण र स्वायत्त भनिए तापनि ती सबै नै मूलतः केही शीर्ष भनिने नेताहरूको तजबिजमै चलिरहेको स्पष्टै देखिएको छ । अधिकारहरूको प्रत्यायोजन, स्रोत–साधन र शक्तिको बाँडफाँट तथा क्षेत्राधिकारको कन्जुस्याइँ र अलमलका कारण प्रदेशसभा, प्रदेश सरकार र प्रादेशिक संरचनाहरू निरर्थक, निकम्मा र बोझ मात्रै पो हुन् कि भनेजस्तो स्थिति सिर्जना भएको छ ।

गणतन्त्रविरोधी र सङ्घीयताविरोधीका रूपमा पटक–पटक प्रमाणित भइसकेका एमाले अध्यक्ष खड्गप्रसाद ओली तीन वर्षसम्म सत्तामा रहँदा नेपालको वर्तमान संविधान, सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतान्त्रिक राज्य व्यवस्था र सङ्घात्मकतामाथि धेरै पटक निकै ठूलठूला प्रहार भए । नयाँ संविधान कार्यान्वयनका क्रममा पहिलो पटक ठूलो पार्टीको नेताका रूपमा स्थापित भएर सत्ताको बागडोर समाल्न आइपुगे खड्ग ओली । तर, उनी र उनी नेतृत्वको एमालेमा सामन्तवादी राज्यव्यवस्थाप्रति निकै गहिरो झुकाव अनि गणतान्त्रिक एवम् अग्रगामी राजनीतिक व्यवस्थाप्रति गम्भीर अरुचि व्यावहारिकरूपमै पटक–पटक अभिव्यक्त भए ।

मुख्यतः दसवर्षे माओवादी जनयुद्ध र तत्कालीन नेकपा (माओवादी) को सङ्घर्ष र जोडबलका कारण मुलुकमा गणतन्त्र, सङ्घीयता, धर्मनिरपेक्षता र समानुपातिकता एवम् समावेशिता स्थापित भएको तथ्य सबैका सामु छर्लङ्ग नै छ । नेपाली काङ्ग्रेसभित्रको एउटा घोर पुरातनपन्थी र प्रतिगमनकारी खेमा तथा एमालेभित्र मूलतः खड्ग ओलीको नेतृत्वमा रहेको प्रतिक्रान्तिकारी गुट कुनै पनि हालतमा जनयुद्धका एजेन्डा र माओवादी शक्तिलाई नेपाली राजनीतिमा स्थापित हुनै दिनु हुँदैन भनेर अहोरात्र क्रियाशील थिए । जनयुद्धले दस वर्ष पूरा गर्दाताका अघि बढेको शान्ति प्रक्रिया, वार्ता प्रक्रियाहरू, ०६२/६३ को जनआन्दोलन र त्यसपछिका परिवर्तनकारी प्रक्रियाहरूलाई ध्वस्त पार्न र कुनै हालतमा रोक्न काङ्ग्रेस र एमालेका ती दुई खेमा निकै जोडबलका साथ क्रियाशील रहे ।

कांग्रेसभित्रको सोही अनुदारवादी खेमा र एमालेको वर्तमान संस्थापन अर्थात् ओली समूहको अस्वस्थ, अराजनीतिक एवम् परिवर्तनविरोधी÷प्रतिगामी चलखेलकै कारण दुईतिहाइ बहुमत प्राप्त सरकारबाट स्वयम् ओली समूह अपदस्थ हुन पुग्यो । सोही प्रतिक्रान्तिकारी हर्कतकै कारण सातमध्येका छ वटा प्रदेश सरकार ढले र सबैबाट ओली समूह बढारिन पुग्यो । संविधान जारी भएयता दोस्रो पटक स्थानीय तहको चुनाव सम्पन्न भएको छ र यसअघि पहिलो शक्तिका रूपमा रहेको ओली समूह दोस्रोमा झरेको छ । मूलतः ओली समूह नै पछिल्लो राजनीतिक अस्थिरताको मुख्य कारक बनेर देखापरेको छ ।