‘अर्ली इलेक्सनको कुनै सम्भावना छैन’

सत्ताधारी दल नेपाली कांगेसका नेता प्रकाशमान सिंहले दुई÷दुई पटक विघटन शिकार भएको संसद अदालतले पुर्नस्थापना गरिदिएको भन्दै तुरुन्तै चुनावको सम्भावना नरहेको दावी गरेका छन् । कांग्रेसका संस्थापक नेता गणेशमान सिंह फाउन्डेसनले शोभाभगवतीमा आयोजना गरेको माल्यार्पण कार्यक्रममा बोल्दै गणेशमानकै छोरा समेत रहेका सिंहले संसद र न्यायालयमा देखिएको गतिरोध अन्त्यका लागि सरकारले पहल थाल्नुपर्ने बताएका हुन् ।

‘सरकार जनताको अभिभावक हो, जनतासँग प्रत्यक्ष जोडिएको समस्या समाधानका लागि सरकारले पहल थाल्नुपर्छ’ भन्दै उनले पाँच दलीय गठबन्धन समन्वय समिति समेत आवश्यक नभएको दावी गरे । सिंहले गठबन्धन सरकारको मुख्य काम संविधानलाई सही दिशामा ल्याएर तीनै तहको निर्वाचन समयमा सम्पन्न गर्नु रहेको पनि बताए ।

नेपाली राजनीतिका ६ दशक लामो भूमिका रहेका स्व. गणेशमानले नेपाली जनतालाई सार्वभौम बनाउनका लागि महत्वपूर्ण रहेको चर्चा गर्दै सिंहले देशमा प्रजातन्त्र स्थापनाका लागि ठूलो योगदान दिएको बताए ।

पेटमा बोसो जम्नबाट बच्नोस् यसरी

रोग सङ्क्रमणको महामारीका बेला प्रायः घरमै बस्नुपर्ने भएकाले यस्तो बेला व्यायामको कमी हुनु स्वाभाविकै हो । व्यायामको कमीका कारण ज्यान भद्धा हुन सक्छ । ज्यानै भद्धा हुँदा पेट पनि भद्धा नहुने कुरै भएन । यस्तो समयमा घरबाहिर गएर व्यायाम गर्न पनि अनेकौं असहजता हुन्छन् । त्यसैले घरमै सहज तरिकाले व्यायाम गर्नु आवश्यक हुन्छ र यसो गर्न सकिन्छ ।

शरीरका विभिन्न अङ्ग तथा भागको जसरी नै पेटको पनि व्यायाम गर्न सकिन्छ । विभिन्न टेक्निक अपनाएर पेटको व्यायाम गर्नाले पेट भद्धा हुनबाट बच्न सकिन्छ । यस्ता व्यायाम गर्नाले पेटलाई स्वस्थ, फूर्तिलो तथा मजबुत राख्न मद्धत मिल्छ ।

खुट्टा चलाउने

पेटको व्यायाम गर्दा सुतेर सुरु गर्नु उचित हुन्छ । उत्तानो सुतेपछि खुट्टा हल्का गरी टाउकोतर्फ उचालिन्छ । खुट्टाले टाउकामा छुने कोशिश गरिन्छ । यो विधिमा सुतेर नै साइकल चलाए जसरी गोलाकाररूपमा खुट्टा चलाइन्छ । दुवै खुट्टालाई सँगसँगै वा पालैपालो विपरीत ढङ्गले तल–माथि गरिन्छ । साइकल चलाए जसरी नै दुवै खुट्टालाई एकै ठाउँमा जोडेर दुवै घुँडा छातीतिर लाँदै छोड्दै गरिन्छ । सुतेकै अवस्थामा खुट्टालाई कैंची आकारमा विपरीत दिशातर्फ दायाँ–बायाँ गरिन्छ । यस्ता किसिमका प्रत्येक व्यायाम ७–८ पटक गर्नु उचित हुन्छ ।

सुतेर गरिने यस्तो व्यायामले पेटमा चाप पारेर बोसो पग्लन सहज गराउँछ । यस्तो व्यायामको प्रतिफलस्वरूप पेटमा बोसोको मात्रा कम हुँदा माङ्शपेशी मजबुत भई पाचन प्रक्रियामा समेत सहजता हुन्छ, जसका कारण ग्याष्ट्रिकलगायतका पेटसम्बन्धी समस्याबाट बच्न मद्धत मिल्छ ।

शरीर मर्काउने

विभिन्न आसनमा बसेर व्यायाम गरी पेट घटाउन सकिन्छ । पलेंटी मारेर बसी कम्मर, पेट तथा हात हल्का गरी बटारेर मर्काउनाले पेटमा चाप परी पेट साइजमा आउँछ, जसले पेट भद्धा हुनबाट बच्न सकिन्छ । बसेकै अवस्थामा लामो सास लिँदै बिस्तारै छोड्नाले पनि पेटमा दवाब पुगी अनावश्यकरूपमा रहेको बोसोको मात्रा कम भई पेट ‘स्लिम’ हुन सहयोग मिल्छ ।

यो विधिमा बसेर नै देब्रे हातलाई कुमको पछाडि लगी दाहिने हातलाई ढाडबाट पछाडि हुँदै कुमबाट पछाडि लगिएको हातको औंलालाई छुने कोशिश गरिन्छ । सुरुमा सुस्त गरेर बानी परिसकेपछि चाँडो–चाँडो पनि गरिन्छ । पछाडि हात लाने व्यायाम दुवै हातले पालैपालो गर्न सकिन्छ ।

यस्तो व्यायाम गर्दा श्वास–प्रश्वासमा भने सहजता हुनुपर्छ; कुनै असहजता भए तुरुन्तै छाड्नुपर्छ । सास लिँदै सहजरूपमा छाड्नाले पनि पेटको व्यायाम पुग्छ । यस्तो व्यायाम करिव १० मिनेट गर्नु उचित हुन्छ ।

उभिँदै निहुरिँदै

यो विधिमा सिधा उभिएर बिस्तारै निहुरिँदै कुप्रो परेर दुवै हातले दुवै घुँडामा छुने कोशिश गर्दै हात सिधा उँभो लगिन्छ । अगाडि जसरी निहुरियो, पछाडि पनि त्यसैगरी सकेजति हात लगिन्छ । उभिएर पेटलाई पालैपालो दायाँ–बायाँ बटार्दै कम्मर मर्काइन्छ ।

यस्तो व्यायामले पेटमा दबाव परी माङ्शपेशी मजबुत हुन सहयोग मिल्छ, जसका कारण पेट सन्तुलित अवस्थामा आउन सहज हुन्छ । यस्तो व्यायाम बिहान र बेलुका गर्नु उचित हुन्छ ।
सन्तुलित खानपानशैली

व्यायाम गरिसकेपछि खानपानमा विशेष ध्यान दिनुपर्छ । व्यायाम गर्ने व्यक्तिले ओखर, काजु, बदामजस्ता पोषणयुक्त पदार्थ खानु राम्रो हुन्छ । दैनिक खानपान पनि सन्तुलित हुनु आवश्यक हुन्छ । हरियो सागसब्जी तथा पहेंला फलफूल र झोलिलो तथा पोषणयुक्त खानपान
गर्नुपर्छ ।

रुसी अक्टोबर क्रान्ति : युगान्तकारी परिघटना

‘लेनिनवाद भनेको साम्राज्यवाद र सर्वहारा क्रान्तिको युगको माक्र्सवाद हो । खसोखास भन्ने हो भने लेनिनवाद भनेको सामान्यतः सर्वहारा क्रान्तिको सिद्धान्त तथा कार्यनीति र विशेषतः सर्वहारा वर्गको अधिनायकतन्त्रको सिद्धान्त तथा कार्यनीति हो ।’ (जोसेफ स्टालिन, स्टालिनका छानिएका रचनाहरू, पृष्ठ ९१, पैरवी प्रकाशन काठमाडौं, २०६४)

पृष्ठभूमि

भ्लादीमिर इल्यिच लेनिन (सन् १८७०– २९२४) अन्तर्राष्ट्रिय सर्वहारा वर्गका महान् नेता, एक दार्शनिक, सिद्धान्तकार र लेनिनवादका प्रवर्तक समेत हुनुहुन्छ । साथै महान् लेनिन महान् अक्टोबर रुसी समाजवादी क्रान्तिका नेता तथा विश्वमै पहिलो सर्वहारा वर्गको अधिनायकत्व स्थापितकर्ता हुनुहुन्छ । महान् लेनिनको नेतृत्वमा सन १९१७ अक्टोबर २५ ९ रुसी नयाँ क्यालेन्डर अनुसार सन् १९१७ नोभेम्बर ७ का दिन महान् रुसी अक्टोबर समाजवादी क्रान्ति सम्पन्न भएको थियो ।

महान् अक्टोबर क्रान्ति एक महान् सर्वहारा समाजवादी क्रान्ति थियो । अक्टोबर एक युगान्तकारी परिघटना थियो । त्यस क्रान्तिले नयाँ विश्वक्रान्तिको थालनी गरेको थियो र त्यो मानव जातिको इतिहासमा नयाँ युगको द्योतक थियो । त्यस क्रान्तिले विश्वका विभिन्न देशहरूमा सर्वहारा वर्गको नेतृत्वमा क्रान्तिको प्रक्रिया अगाडि बढाउनका लागि नयाँ अध्यायको ढोका खोलिएको थियो । अक्टोबर क्रान्तिपश्चात विश्वका विभिन्न देशहरूमा कम्युनिस्ट पार्टीहरू स्थापना हुन गएका थिए ।

त्यस क्रान्तिपश्चात् पूर्वी युरोपका २०औं देशहरूमा सोभियत मोडेलको समाजवाद लागू गरिएको थियो भने चीन, भियतनाम, कोरिया, कम्बोडिया, क्युवा आदि देशहरूमा क्रान्ति सम्पन्न गरिएको थियो । यसरी त्यसबखत विश्वको जनसंख्याको एक तिहाई जनसंख्या कम्युनिस्ट सरकारको छातामुनी गोलबन्द हुन पुगेका थिए । र, विश्वभर नै कम्युनिस्ट क्रान्तिकारीहरू लहर आएको थियो ।

यस लेखमा विश्वसर्वहारा वर्गका महान् नेता लेनिनसित अन्तरसम्बन्धित भएर लेनिनद्वारा लेनिनवादको प्रादूर्भाव, लेनिनद्वारा संश्लेषण गरिएको साम्राज्यवाद र सर्वहारा क्रान्तिको विश्लेषण, उहाँले दर्शन, राजनीतिक अर्थशास्त्र र वैज्ञानिक समाजवादका क्षेत्रमा पु¥याउनु भएको योगदानका बारेमा केही प्रकाश पार्ने प्रयास गरिएको छ ।

मार्क्सवादमा योगदान

महान् अक्टोबर समाजवादी क्रान्ति माक्र्सवादको सैद्धान्तिक पथप्रदर्शनमा भ्लादीमिर इल्यिच लेनिनको नेतृत्वमा रुसी कम्युनिस्ट पार्टी (बोल्सेविक)द्वारा सम्पन्न पहिलो सर्वहारा क्रान्ति हो । त्यो क्रान्तिमा माक्र्सवादको पहिलो पटक रुसी भूमिका प्रयोग भएकोले यो क्रान्ति महान् लेनिनको योगदानसित सम्बन्धित रहेको छ । माक्र्सवाद अन्तर्राष्ट्रिय सर्वहारा क्रान्तिको एक वैज्ञानिक सिद्धान्त हो । माक्र्सवादको निर्माणमा कार्लमाक्र्स (सन् १८१८–१८८८) र फ्रेडरिक एंगेल्स (सन् १८२०–१८९५) महत्त्वपूर्ण भूमिका र योगदान रहेको थियो ।

लेनिन महान् माक्र्सवादी हुनुहुन्थ्यो । उहाँले माक्र्सवादलाई राम्रोसित आत्मसात गर्नुभएको थियो । माक्र्सवादको निर्माण दर्शन, राजनीतिक अर्थशास्त्र र वैज्ञानिक समाजवादको समग्रतामा भएको हो । मार्क्सवादी दर्शन द्वन्द्वात्मक तथा ऐतिहासिक भौत्तिकवादी दर्शन हो । यसको सिद्धान्त भौत्तिकवाद हो भने यसको पद्धति द्वन्द्ववाद हो । यो दर्शन सबैखाले आदर्शवाद र अधिभूतवादका विरुद्ध परिलक्षित रहेको छ ।

मार्क्सवादी राजनीतिक अर्थशास्त्र श्रमको मूल्य सिद्धान्त र अतिरिक्त मूल्यको सिद्धान्तमा आधारित रहेको छ । यसले वस्तुहरूका बीचको सम्बन्धलाई होइन, मानिसहरूका बीचको सम्बन्धलाई आधार मानेर चल्दछ ।

मार्क्सवादद्वारा विकसित वैज्ञानिक समाजवाद वर्गसंघर्ष, इतिहासमा वर्गसंघर्षको भूमिका, सर्वहारा वर्गको अधिनायकत्व र साम्यवादको स्थापनाको सिद्धान्तको समष्टि हो । यसले राज्यसत्ताको क्षेत्रमा सबैखाले प्रतिक्रियावाद तथा काल्पनिक समाजवादको विरोध गर्दछ ।

मार्क्सवादका सैद्धान्तिक प्रस्थापनाहरूमा लेनिनले आफ्ना विभिन्न रचनाहरूमा गहन अध्ययन विश्लेषण र संश्लेषण गर्नुभएको छ । लेनिनले माक्र्सवादका ‘तीन श्रोत तथा तीन संघटक अंग, कार्लमाक्र्स र उनको शिक्षा’ जस्ता सार्गर्वित लेखहरू अत्यन्तै सरल र संक्षिप्त रुपमा घनिभूत ढंगले सूत्रबद्ध गरेर विशेष पठनीय बनाउनु भएको छ ।

मार्क्सवादको महत्वमाथि प्रकाश पार्दै लेनिन अगाडि भन्नुहुन्छ, ‘मार्क्सवादको शिक्षा सर्वशक्तिमान छ किनकि सत्य छ । त्यो सम्पूर्ण तथा सामन्जस्यपूर्ण छ र त्यसले मानिसलाई एक यस्तो अखण्ड विश्वसंकल्पना प्रदान गर्दछ जुन कुनै पनि प्रकारका अन्धविश्वास, प्रतिक्रियावादी प्रक्रिया पुँजीवादी उत्पीडनको कुनै पनि पक्षपोषणको कट्टर विरोधी छ । १९औं शताब्दीमा जर्मन दर्शनशास्त्र, अंग्रेजी राजनीतिक अर्थशास्त्र र फ्रान्सिसी समाजवादका रुपमा मानव जातिका जुन सर्वश्रेष्ठ उपलब्धिहरू रहेका छन्, माक्र्सवाद तिनको विधिसम्मत उत्तराधिकारी हो ।’ लेनिन (लेनिन संकलित, चनाएँ– दश खण्डों में खण्ड–४, पृष्ठ १९४, प्रगती प्रकाशन मास्को, १९८२ ।)

मार्क्सवादका तीन श्रोत जर्मन दर्शनशास्त्र, अंग्रेजी राजनीतिक अर्थशास्त्र र फ्रान्सेली समाजवादकाबारेमा जुन यहाँ उल्लेख गरिएको छ, यसै श्रोतका आधारमा माक्र्सवादका तीन संघटक अंग विकसित भएका छन्, ती हुन्– दर्शन, राजनीतिक अर्थशास्त्र र वैज्ञानिक समाजवाद ।

लेनिन एकातिर माक्र्सवादका यसप्रकारका तीन श्रोत तथा तीन संघटक अंगहरूलाई आत्मसात गर्नुभएको थियो भने अर्काेतिर माक्र्सवादलाई समग्रमा विकसित पनि तुल्याउनु भएको छ । माक्र्सवादको यो विकास भीषण वर्गसंघर्ष र क्रान्तिका बीचबाट भएको छ । यस प्रकारका संघर्ष र क्रान्तिमा महान् अक्टोबर समाजवादी क्रान्ति एक ऐतिहासिक उत्कर्ष थियो ।

महान् अक्टोबर क्रान्तिमा योगदान

महान् अक्टोबर क्रान्तिमा लेनिनको महत्वपूर्ण योगदान रहेको छ । सन् १९१७ मा रुसमा सम्पन्न महान् अक्टोबर समाजवादी क्रान्ति विश्वइतिहासमा एक युगान्तकारी परिघटना थियो । त्यो क्रान्ति पुँजीवादी युगको अन्त्य र वैज्ञानिक समाजवादी युगको प्रारम्भको एक ऐतिहासिक उद्घोषण थियो । त्यसले पुरानो बुर्जुवा संसदीय युगको अन्त्य र नयाँ सर्वहारा अधिनायकत्वको युगको थालनी गरेको थियो । त्यसले रुसमा मात्र होइन संसारलाई नै एक नयाँ उत्प्रेरणा र सन्देश दिएको थियोे । त्यो क्रान्ति मानव जातिको इतिहासमा एक महान् अग्रगामी गुणात्मक छलाङ थियो ।

महान् अक्टोबर क्रान्ति सन् १८७१ मार्च १८ देखि १८७१ मे २८ सम्म कायम रहेको ऐतिहासिक पेरिस कम्युनको निरन्तरता र उत्तराधिकारीणी हो । पेरिस कम्युनको सन्दर्भमा मार्क्सले भन्नुभएको थियो, ‘यदि कम्युन विनष्ट गरियो भने पनि कम्युनका सिद्धान्त साश्वत र अविनासी छन्, ती श्रमिक वर्गको मुक्ति नहुँदासम्म बारम्बार प्रकट भइरहने नै छन् ।’ माथि मार्क्सले भन्नुभए झै पेरिस कम्युनका सिद्धान्तहरू साँच्चै साश्वत तथा अविनासी छन् ।

पेरिस कम्युनको ध्येयमाथि प्रकाश पार्दै लेनिनले भन्नुभएको थियो, ‘कम्युनको ध्येय– यो सामाजिक क्रान्तिको ध्येय, श्रमिकहरूको पूर्ण स्वतन्त्रता तथा आर्थिक मुक्तिको ध्येय हो । यस सम्पूर्ण दुनियाँका सर्वहारा वर्गको ध्येय हो । र, यस अर्थमा त्यो अमर छ ।’ भिआइ लेनिन, संकलित रचनाएँ दश खण्डो में खण्ड–४, पृष्ठ १३७, प्रगति प्रकाशन मास्को, १९८२ । जसरी लेनिनले पेरिस कम्युनका ध्येय अर्थात् सैद्धान्तिक उद्देश्यलाई अमर बताउनुभयो छ । पेरिस कम्युनका ती अजर अमर सिद्धान्त तथा ध्येय रुसी अक्टोबर क्रान्तिमा पुनः अविर्भाव हुन पुगेका थिए । लेनिनले क्रान्तिका लागि क्रान्तिकारी सिद्धान्तमा जोड दिनुभएको थियो । त्यतिमात्र होइन, लेनिनले त्यस सिद्धान्तलाई नीति र कार्यक्रममा ढाल्नु भएको थियो ।

समग्र रुसी क्रान्ति दुई ऐतिहासिक चरणका बीचबाट सम्पन्न भएको थियो । रुसी क्रान्तिको पहिलो चरण पुँजीवादी जनवादी क्रान्तिको चरण थियो । त्यो चरण सन् १९०५ हुँदै १९१७ को फरबरी क्रान्तिमा पूरा भएको थियो । र, रुसी क्रान्तिको दोस्रो चरण १९१७ अक्टोबरसम्म सम्पन्न वैज्ञानिक समाजवादी क्रान्तिको चरण थियो । यी दुई बेग्लाबेग्लै चरणका निम्ति बेग्लाबेग्लै रणनीति अप्नाइएका थिए । रुसमा सञ्चालन गरिएका यी दुबै क्रान्तिमा लेनिनको अग्रनी नेतृत्वदायी योगदान रहेको थियो ।

लेनिनवादमा योगदान

लेनिनवाद माक्र्सवादको गुणात्मक विकासको दोस्रो चरणमा विकास भएको माक्र्सवादी सिद्धान्त हो । अर्थात् माक्र्सवादमा आधारित रही लेनिनद्वारा विकसित विचारहरूको शृङखला नै लेनिनवाद हो । पुँजीवादले साम्राज्यवादमा प्रवेश गर्नु, उत्पादक शक्ति, सर्वहारा आन्दोलन तथा ज्ञान– विज्ञानका विविध क्षेत्रमा थप प्रगति हुँदै जानु र यसप्रकारको नयाँ परिस्थिति अनुरुप माक्र्सवादलाई नयाँ उचाइमा विकसित गर्नुपर्ने ऐतिहासिक आवश्यकताका बीचबाट लेनिनवाद जन्मिएको हो । (लेनिन सन् १८७०–१९२४) लेनिनवादका प्रतिपादक हुनुहुन्छ । लेनिनवाद के हो भन्ने विषयमा स्टालिनले भन्नुभएको छ, ‘लेनिनवाद भनेको साम्राज्यवाद र सर्वहारा क्रान्तिको युगको माक्र्सवाद हो । खसोखास भन्ने हो भने लेनिनवाद भनेको सामान्यतः सर्वहारा क्रान्तिको सिद्धमन्त तथा कार्यनीति र विशेषतः सर्वहारा वर्गको अधिनायकतन्त्रको सिद्धान्त तथा कार्यनीति हो ।’– स्टालिन, स्टालिनका छानिएका रचनाहरू , पृष्ठ ९१, पैरवी प्रकाशन, काठमाडौं, २०६४) माथि पनि उल्लेख गरिएको छ, यहाँ स्टालिनद्वारा लेनिनवादको सटिक परिभाषा दिइएको छ ।

यहाँनिर स्पष्ट कुरा के हो भने लेनिनले माक्र्सवादको रक्षा, प्रयोग र विकास गर्ने प्रक्रियामा क्रान्तिका बीचबाट लेनिनवादको निर्माण गर्नुभएको हो । लेनिन कै जमानामा संशोधनवादले मौलाउने र हुर्कने मौका पायो । त्यसले माक्र्सवादको तोडमोड तथा विकृतिकरण गर्न पुग्यो । लेनिनले संशोधनवादका विरुद्ध कडा सैद्धान्तिक संघर्ष चलाएर माक्र्सवादको रक्षा र विकास गर्नुभएको थियो । लेनिन माक्र्सवादको रक्षाका मात्र सिमित रहनु भएन, उहाँ रुसी धर्तीमा महान् अक्टोबर क्रान्ति मार्फत् त्यसको प्रयोग समेत गर्नु भयो ।

साम्राज्यवाद र सर्वहारा क्रान्तिको युगमा माक्र्सवादको रक्षा र प्रयोग गर्ने क्रममा विकसित तथा परिवर्तित परिस्थितिमाथि आवश्यक ध्यान दिँदै लेनिनले माक्र्सवादको विकास गर्नु भएको हो । यस सन्दर्भमा लेनिन जडसूत्रवाद र अनुभववादका विरुद्ध कडा विचारधारात्मक संघर्ष चलनउनु भएको थियो ।

एकीकृत समाजवादीको पत्रकार संगठन : २० पदाधिकारी, २१५ सदस्य (नामावलीसहित)

पूर्वप्रधानमन्त्री माधवकुमार नेपाल नेतृत्वको नेकपा (एकीकृत समाजवादी) सम्बद्ध ‘समाजवादी प्रेस संगठन नेपाल’ ले केन्द्रीय समिति घोषणा गरेको छ ।

संगठनले राजधानीमा शनिबार घोषणासभा आयोजना गरी वरिष्ठ पत्रकार शम्भु श्रेष्ठको अध्यक्षतामा २० पदाधिकारीसहित २१५ सदस्यीय केन्द्रीय समिति घोषणा गरेको हो । नेकपा (एकीकृत समाजवादी) का अध्यक्ष माधवकुमार नेपालले घोषणासभाको उदघाटन गरेका हुन् ।

यस्तो छ पदाधिकारी र केन्द्रीय समितिको विवरण–

प्रत्येक नेपालीका थाप्लामा ५७ हजार ऋण !

प्रत्येक नेपालीको थाप्लामा ऋणको भार करिव ५७ हजार रुपैयाँ पुगेको छ । सरकारले लिएको सार्वजनिक ऋण १७ खर्ब २९ अर्ब पुगेको छ ।

सार्वजनिक ऋण व्यवस्थापन कार्यालयका अनुसार आन्तरिकतर्फ ८ खर्ब १ अर्ब (४६.३४ प्रतिशत) र बाह्यतर्फ ९ खर्ब २७ अर्ब (५३.६६ प्रतिशत) छ । यसको भाग लगाउँदा हरेक नागरिकको भागमा ५६ हजार ६ सय ८३ रुपैयाँ पर्न आउँछ ।

केन्द्रीय तथ्यांक विभागका अनुसार नेपालको जनसंख्या ३ करोड ५ लाख २ हजार ५ सय ८५ पुगेको छ । भूकम्पपछि ऋणको ग्राफ बढेको देखिएको छ । ठूला आयोजना बनाउन ऋण लिने गरिए पनि उद्देश्यअनुसार खर्च हुन नसकेको विज्ञ बताउँछन् ।

समयमै आयोजना नसकिँदा देशकै प्रतिष्ठामा आघात पर्न थालेको पूर्वअर्थसचिव रामेश्वर खनाल बताउँछन् । ‘आयोजना समयमै नसकिँदा ऋण पाउन समस्या हुन्छ’– उनी भन्छन् । खनालका अनुसार आयोजनाहरु चाँडै सम्पन्न गरे बढी पैसा आउँछ, खर्च गर्न नसके नयाँ ऋण स्वीकृत हुन समेत समस्या हुन्छ ।

कुन क्षेत्रका लागि कस्तो ऋण स्वीकार गर्ने, त्यसका प्राथमिकता के हुन् भन्नेमा स्पष्ट नभई ऋण लिने गरिएको पूर्वअर्थसचिव कृष्णहरि बाँस्कोटा बताउँछन् । वैदेशिक अनुदान लिन मापदण्ड भए तापनि ऋणका लागि त्यस्तो व्यवस्था छैन । सरकारले श्वेतपत्र जारी गरेर मात्र ऋण लिनुपर्ने बाँस्कोटा बताउँछन् ।

‘एउटै प्रयोजनका लागि धेरै पटक ऋण लिनुहुँदैन’, बाँस्कोटा भन्छन्– ‘उत्पादकत्व बढ्ने गरी ऋण लिनुपर्छ, संवेदनशील भएर वैदेशिक ऋण सदुपयोग गर्नुपर्छ ।’ श्वेतपत्र जारी गरे विज्ञबाट सुझाव आउने र आयोजनाको गुणस्तर पनि सुनिश्चित हुने उनको तर्क छ । ‘नीति बनाएर त्यहीअनुसार ऋण लिनुपर्छ, बेला–बेला ऋणको पुनरावलोकन गर्नुपर्छ’– बाँस्कोटाको भनाइ रहेको खबर सोमबारको अन्नपूर्ण पोस्ट दैनिकमा प्रकाशित छ ।

प्रधानन्यायाधीश राणा सहकर्मीबाटै किन परे अप्ठ्यारोमा ?

सहकर्मीहरूले नै असहयोग गर्ने भएपछि प्रधानन्यायाधीश चोलेन्द्रशमशेर जबरा अप्ठ्यारोमा परेका छन् । पछिल्लो समय पाँचदलीय गठबन्धनको सरकार बनेपछि विवादमा तानिएका प्रधानन्यायाधीशले बोलाएको फुलकोर्ट बैठकमा सहभागी नहुने समझदारी सर्वोच्च अदालतका १४ न्यायाधीशले आइतबार गरेका छन् ।

गजेन्द्र हमाललाई उद्योग, वाणिज्य तथा आपूर्तिमन्त्री बनाइएपछि थप विवादमा तानिएका प्रधानन्यायाधीशले सोमबारका लागि फुलकोर्ट बैठक बोलाएका छन् । सर्वोच्च अदालतमा हाल प्रधानन्यायाधीशसहित २१ जना न्यायाधीश छन्, तीमध्ये १४ जनाले फुलकोर्ट बैठक बहिष्कार गर्ने भएपछि प्रधानन्यायाधीश अप्ठ्यारोमा परेका हुन् ।

नेपाल बार एसोसिएसनका पदाधिकारीले आइतबार प्रधानन्यायाधीशलाई भेटेर न्यायपालिकामा देखिएका समस्या समाधानको उपाय खोज्न आग्रह गरेका थिए । बारका अध्यक्ष चण्डेश्वर श्रेष्ठसहितका पदाधिकारीले राजीनामालगायतको विकल्प खोज्न प्रधानन्यायाधीशलाई सुझाए । बारका प्रतिनिधिसँग प्रधानन्यायाधीशले सोमबार फुलकोर्टको बैठक बसेर समस्याको समाधान खोज्ने बताएका थिए । फुलकोर्ट बैठकमा सहभागी हुन उनले बारका प्रतिनिधिलाई समेत बोलाएका छन् ।

बारका पदाधिकारी बाहिरिएपछि सर्वोच्च अदालतमा उपलब्ध १४ न्यायाधीशले दिउँसो २ बजेदेखि छुट्टै छलफल गरेका थिए । फुलकोर्ट बैठकको एजेण्डामा सर्वोच्चमा बुझाइएको अध्ययन प्रतिवेदन कार्यान्वयन र वरिष्ठ अधिवक्ताको उपाधिसम्बन्धी विषय मात्रै राखिएपछि बैठक बहिष्कार गर्ने सहमतिमा १४ न्यायाधीश पुगेका हुन् ।

‘न्यायपालिकाको विषयमा गम्भीर विवाद उठिरहेका बेला वरिष्ठ अधिवक्ताको उपाधिका विषयमा छलफल गर्न बैठक राख्नु ठीक होइन,’ छलफलपछि एक न्यायाधीशले भने– ‘न्यायपालिका प्रमुखको पदमा बसेर मुख्य विषयमा छलफल नगर्ने बैठकमा हामी जाँदैनौं ।’ न्यायाधीशहरूको छलफलमा प्रधानन्यायाधीशले सरकारसँग भागबण्डा मागेको र अदालतलाई विवादित बनाएको विषयमा छलफल भएको एक न्यायाधीशले बताए ।

‘प्रधानन्यायाधीशबाहेक १४ जना न्यायाधीश छलफलमा बस्यौं, पाँचजना आउनुभएको थिएन’– उनले भने । छलफलमा पूर्वन्यायाधीश फोरमले उठाएको विषयमा पनि न्यायाधीशहरूले धारणा राखेका थिए । प्रधानन्यायाधीशले मार्ग प्रशस्त गर्नुपर्नेमा उनीहरूले जोड दिएको खबर सोमबारको नागरिक दैैनिकमा प्रकाशित छ ।

1 8 9 10 11 12 17